«آيا تو يک نفری ؟يا مجموعه نفراتی؟يا ترکيبی از اشاره‌های سراسر تصادفی از چهره‌های عزيزی هستی که می‌شناخته‌ام؟يادم نيست؟آيا تو کودکی من هستی؟يا پيری‌ام؟من اگر زن بودمآيا تو می‌شدم ؟ امروزاز تخت سينه‌ام، دستی، دريچه مخفی را آهسته باز کرددر من، تو را بيدار کردند ای کاش در من هميشه …
ادامه »
ساعت ۱۲ شب؛ من باپیاله چای سیاه کنار پنجره نشسته ام، فضا آکنده از ناامیدی، یاس و تاریکی است. ذهن من هم درگیر اتفاقات ناخوشایند روز؛ از خواب هیچ اثری نیست، احساس بیهودگی می‌نمایم، سرم بالای تنه‌ام سنگینی می‌کند و اصلن حالی خوبی ندارم. برای گریز از درگیری‌ها به سراغ …
ادامه »
امشب من غمگینم. خیلی غمگین. حوادثی پیش‌آمده. حوادثی هولناکی. این حوادث مرا غمگین ساخته‌اند. این حوادث مرا رنجانده‌اند. غم و رنج چه استند؟ این حس چیست؟ اینکه غمگینم یعنی چه؟ من هیچ نمی‌دانم. آیا خدا خالق رنج است؟ این برایم عجیب است. خدا چطور می‌تواند خالق رنج باشد. اما من …
ادامه »
شعر نو یا شعر پیشرو در سال‌های اخیر در ادبیات فارسی به شدت بحث برانگیز بوده است و اختلاف نظر روی ساختار و بوطیقا آن هم‌چنان پابرجاست. بعد از نیما و شاملو، مفهوم شعر نیمایی و شعر سپید آهسته، آهسته دگردیس می‌شود چنان که حتا شاعر برجسته‌ی مثل رضا براهنی …
ادامه »
حداقل در افغانستان، قلم به دستانِ بسیاری روی صفحات فیسبوک خود مینویسند. در طی این نوشته ها، آنها اموری را که لازم میدانند، به نقد میگیرند و برای تغییر جامعه، پیشنهاد پیش پا میگذارند. محدودیت این گونه نوشته ها چیست و چه اثری بر جامعه دارند؟ در مقالۀ حاضر این …
ادامه »
مهمترین چیزها در زندگی درونی هستند، تا بیرونی. وارن بفت می‌گوید: مهمترین سوال در شکل روش مردم در این است که آیا آنها یک عمل‌نامه درونی دارند ویا بیرونی. رضایت در داشتن یک عمل‌نامه درونی کمک می‌کند. بخاطر تشریح خوبتر این موضوع، او یک سوالی ساده ای دارد: آیا ترجیح …
ادامه »
تارنمای پندار جامعه، فرهنگ، سیاست و هرچه به فکر وامیدارد و اصلاح می‌کند