یکی از جاندارترین مکانیزم پیدیده های زندهُ که در مسیر تاریخ از آن ابتدا ها چون روح در وجود تاریخ دمیده اند، مکانیزم حکومت میباشد. حکومت که در نقطه مشخص تاریخ متولد شده طی سالیان طولانی آهسته آهسته به جوانی و پختگی میرسد، مکانیزم است که قدرت وضع حاکمیت، ایجاد سرعت تکامل، استفاده از طبیعت جغرافیای خویش، تحکیم روابط بین الا نسانی و بین المللی و غیره بوده مجموع از موثریت های سینرجی داشته های مادی و معنوی توحید محور افراد در جامعه، مجموع گروپهای افراد در جامعه و جامعه در کشور میباشد. اگر این همه ارزشها در ساختار یک حکومت از اسکلیت آن تا مغزش با روش توحید محور به حد کافی فراهم آیند، آن حکومت در داخل به حدود بلند و حد اعظم استفاده از منابع انسانی و طبیعیت خویش خواهد یازید و در خارج در ردیف قدرت های که سخنش بر روش سایر حکومت ها موثر است، تاثیر گذار خواهد بود. اما ممکن است حکومت ها نیز مانند انسان ها که در داشته های فزیکی خویش معیوب میباشند و یا از ابعاد معنوی نا تکمیل و کمبود اند، و یا هم چون طفل نو پیدای، قدرت راه رفتن و تفکر و اندیشیدن را نداشته بجای اینکه با گام های استوار و عظم راسخ قدم نهد، چون خزنده گان در زیر پای قدرتهای بین المللی خواهد خزید. درد آور خواهد بود اگر از وضعیت حکومت خود بگویم.
تولد یک حکومت از تاریخی است که از آن به بعد همواره روی بستر مستمر از تاریخ بر داشته های معنوی خویش اندوخته است و داشته های مادی خویش را مبنی بر آن شکل داده است. مجموع از زیر بنا های مطروحه در ساختار های متعدد از مکانیزم های که روی داشته های ملی و روی ثروت ملی و همچنان نه تنها برای حفظ بلکه برای انکشاف منابع انسانی و طبیعی (ناممکنِ ممکن) که مشخصا برای یک جغرافیای مربوط به یک ملت است، توسط آن ملت بوجود آمده باشند، و توسط همین ملت در هر مقطع از تاریخ به شکل متراکم تجموع کرده باشند را داشته های معنوی ملی مینامیم. مبنی بر این تعیریف میخواهم روی یک مسأله جزئی بایستم. اگر در کشور عزیز ما کسی مدعی میشود که من ۵۰۰۰ سال تاریخ دارم، ضرورت است که پیوند مستمر تاریخی از اندوخته های معنوی (و یا مادی) را که هنوز هم کارا است(کارا بودن مبنی بر اصل تراکم ارزشمند داشته ها، لطفا اگر این مفهوم را نمیفهمید از نقد اینکه چطور ممکن است موضوع ۵۰۰۰ سال قبل حالا کارا باشد صرف نظر کنید) و چون میخی در مکانیزم وسیع از تاریخ ارزش کوچک خویش را قایم کرده است نشان دهد. باید گفت که چنانچه در بالا ذکر شد اندوخته های مفهوم محور یا معنویات، اندوخته های بسا با ارزشتر از ثروتها و داشته ها و بخشش های مادی و نقدی بوده فوق العاده کارا میباشند. به طور مثال اگر شخصی مبنی بر تاریخ ۵۰۰۰ سال خویش با آموزه از اجدادش دزدی نکند و پول بیت المال را نه تنها به غارت نبرده بلکه در موثریت آن منبع بکوشد، این کاری خواهد بود که اداره مبارزه با فساد که میلوین ها دالر را صرف به معاش بردند بالای کادر های حکومتی انجام داده نخواهد توانست. در مقابل آن هر که تاریخ داشته های ارزشمند خویش را در یک نقطه قطع میکند و از ماقبل آن منکر میشود خود را و ملت خود را و در نتیجه حکومت ساخته این خود و این ملت را نیز محکوم به همان طفل که توان راه رفتن را ندارد خواهد کرد چون از نقطه که او برای خود آنرا مقطع تاریخ منبع ارزش های فکری متراکم معنوی خویش میداند تولدش است و بس. بعید نیست که ملت ها در اشتباه نیز باشند که چسپیدن بدان تاریخ اشتباه نیز روند تکامل را سخت بطی و میزان موثریت ملی را تقلیل خواهد داد.
شاهد روش موثر از حکومت های هستیم که این داشته های معنوی خویش را ( فراموش نکنید که مجموع از زیربنا های مطورحه در ساختار های…. از بالا بخوانید) به شکل موثر در بوجود آوردن قدرت ملی در تحکیم تکامل زیربناهای مادی در ابعاد اکو پولیتیکس و جیو پولیتیکس چنان به کار برده اند که تا حد اعظم از یافته های خویش برای خود (ملت خود) استفاده کرده بعدا آنرا به منظور موثریت های تجارتی(بزنس) به بازار عرضه کرده اند. بیشتر از تکامل های تکنالوژی امروز تابع این روند موثریت ملی برای ملت های کشف کننده آن میباشد. این روش را وقتی مشاهده کنید به استفاده چندین بُعدی و گام به گام یک داشته ملی چون نور چشم خویش شاهد خواهید شد که بیشتر از کش مکش های استخباراتی نیز روی این موضوع کار میکردند و میکنند.
موازی با آن تکامل مادی با کمی تفاووت اما در مسیر تاریخ در همان بستر مستمر از تاریخ ملی به تکیه بر این معنویات آهسته آهسته به نوع که هر فرد با برداشت و توان استعداد ملی خود(در نوشته های دیگری شرح دارد و در آینده نیز شرح خواهید داد) بخشی از آنرا عملی خواهد ساخت بوجود خواهد آمد. یعنی هر نسل در یک ملت در مقطع تاریخ مشخص با میزان درک ارزش های معنوی متراکم خویش و با استعداد تخلیق ارزش اضافه معنوی روی آن تراکم تاریخی، که در نتیجه فعالیت های تخلیق ارزش های مادی در کوتاه مدت ممکن خواهد بود، دارای فرصت تخلیق تکامل در رو بنا وزیربنا های مادی که موازی به افضایش در مجموع تراکم اندوخته های معنوی تاریخ آن ملت از تولدش تا حال (هر چند هزار سال که قبولش کرده میتوانند) وجود داشت، دست خواهد یازید. خداوند دانا تر است.
اما این همه که در حد کمال تخلیق سیاست ارزشمند ممکن است در جامعه ما کم نما میباشد. من در ارتباط به روش بوجود آوردن این نوع از ارزش و حکومت خواهم گفت اما امروز کوتاه باید گفت که این همه ارزشمندی در سیاست های امروز متاسفانه موجود نیستند. نقد علمی این شاید! که بگویم بدون آگاهی داشته های ارزشمند منابع انسانی در یک ملت مقرری های نا کارا که در آخرین سال حکومت یا از برای رای و یا از برای شرم تاریخ وزارت های سکتور امنیتی را به کادر جوان که خون گرم هستند سپردن تحرکی موعقتی و نسبی را ببار خواهد آورد اما قطعا در خور تراکم ارزشمند و توحید محور حق ملت نخواهد بود.